Calciumtekort

Als er één ding in het menselijk lichaam is dat bijna elk weefsel en orgaan gebruikt, dan moet dat calcium zijn. Helaas, als u een van degenen bent die de gedachte aan zuivelproducten afwendt, denk dan nog eens goed na! Mogelijk loopt u een hoger risico op calciumtekort. Calcium is het meest voorkomende mineraal dat in het menselijk lichaam wordt aangetroffen en vervult verschillende belangrijke functies tegelijkertijd. Meer dan 99% van het calcium in het lichaam wordt in onze tanden en botten aangetroffen; en de resterende 1% wordt aangetroffen in het bloed, de spieren en de vloeistof in onze cellen.

Waarom is calcium belangrijk?

Als het belangrijkste macro-mineraal in de botten, speelt calcium een ​​belangrijke rol bij het opbouwen van sterke botten. Het is niet alleen een primair structureel bestanddeel van het skelet, maar wordt ook wijd verspreid in het zachte weefsel. Daar is calcium betrokken bij neuromusculaire, enzymatische, hormonale en zelfs andere metabolische activiteiten. De onderstaande tabel toont de aanbevolen hoeveelheid calcium via de voeding voor verschillende leeftijdsgroepen.

Leeftijd	Mannetje	Vrouw	Zwanger	Borstvoeding geven
0–6 maanden *	200 mg	200 mg
7-12 maanden *	260 mg	260 mg
1–3 jaar	700 mg	700 mg
4–8 jaar	1000 mg	1000 mg
9–13 jaar	1.300 mg	1.300 mg
14-18 jaar	1.300 mg	1.300 mg	1.300 mg	1.300 mg
19-50 jaar	1000 mg	1000 mg	1000 mg	1000 mg
51-70 jaar	1000 mg	1.200 mg
71+ jaar	1.200 mg

Dagelijkse inname en juiste opname van calcium is noodzakelijk voor het behoud van een optimale gezondheid. De opname van calcium hangt af van de calciumbehoefte van het lichaam, het gegeten voedsel en de hoeveelheid calcium in het gegeten voedsel. U kunt voldoende calcium binnenkrijgen door een verscheidenheid aan calciumrijk voedsel te eten, zoals melk en andere zuivelproducten, groene bladgroenten, zeevruchten, noten en gedroogde bonen. Sinaasappelsap, ontbijtgranen, brood en andere verrijkte producten bevatten ook toegevoegd calcium. Een hoog calciumgehalte in de voeding is essentieel voor de groei en vorming van botten.

Wat is een calciumtekort?

Calciumtekort is een aandoening die het gevolg is van onvoldoende calcium in het lichaam. Het komt vaak voor als gevolg van de consumptie van onvoldoende calcium in de voeding gedurende een langere periode. Een tekort aan vitamine D, fosfor en magnesium, die allemaal helpen bij de opname van calcium, kunnen ook calciumtekort in de voeding veroorzaken. Er zijn over het algemeen twee soorten calciumtekorten, namelijk

• Calciumtekort via de voeding: deze aandoening wordt veroorzaakt door onvoldoende calciuminname, wat vaak leidt tot uitgeputte calciumvoorraden in de botten, dunner worden en verzwakken van de botten en osteoporose.

• Hypocalciëmie: deze aandoening wordt gekenmerkt door een laag calciumgehalte in het bloed. Het komt vaak voor als bijwerking van medicijnen, zoals diuretica, medische behandelingen voor ziekten zoals nierfalen of hyparathyreoïdie.

Hypocalciëmie wordt niet veroorzaakt door onvoldoende calcium in uw dieet. Dit komt omdat in het geval van een dergelijk tekort het lichaam calcium uit de botten zal trekken om normale bloedcalciumspiegels te handhaven om vitale lichaamsfuncties van de zenuwen, spieren, hersenen en het hart uit te voeren. Dit aanhoudende calciumtekort kan uiteindelijk leiden tot botverdunning en osteoporose wanneer de calciumvoorraden in de botten niet worden vervangen.

Oorzaken van calciumtekort

Er zijn verschillende oorzaken van calciumtekort en deze verschillen afhankelijk van het type calciumtekort.

A. Oorzaken van een calciumtekort via de voeding:

1. Onvoldoende consumptie van calcium:

De belangrijkste oorzaak van calciumtekort in de voeding is het niet consumeren van optimale hoeveelheden calcium in uw dagelijkse voeding. Vanwege het lage calciumgehalte in uw bloed, wordt uw lichaam gedwongen het benodigde calcium uit uw botten te halen om de vitale functies uit te voeren. Deze calciumspiegels moeten worden hersteld om calcium terug te geven voor de opbouw van botten. Als u niet de aanbevolen hoeveelheden calcium binnenkrijgt, leidt dit tot uitputting van de calciumvoorraden in het bloed en bijgevolg tot het dunner worden van botten.

2. Tekort aan vitamine D, fosfor en magnesium:

Voedingsstoffen zoals vitamine D, magnesium en fosfor verbeteren de opname van calcium en een tekort aan deze stoffen kan dus ook leiden tot een tekort aan calcium in de voeding. Melk en andere verrijkte producten zijn rijk aan vitamine D, fosfor en magnesium. Vitamine D wordt ook aangemaakt door uw huid bij blootstelling aan zonlicht.

3. Menopauze:

De menopauze veroorzaakt een verlaging van de oestrogeenspiegels. Oestrogeen helpt calcium in botten te behouden. Na de menopauze is er een daling van de oestrogeenspiegels en een daaruit voortvloeiende toename van botafbraak en opname van calcium in het bot.

4. Leeftijd:

Naarmate we ouder worden, wordt ons lichaam minder efficiënt in het opnemen van calcium uit voedsel. Daarom hebben ouderen grotere hoeveelheden calcium nodig.

5. Mal-absorptie:

Een goede opname van calcium is noodzakelijk om de vitale lichaamsfuncties uit te voeren. Bepaalde stoffen kunnen echter de opname van calcium verstoren.

• Consumptie van overtollige hoeveelheden vet, eiwit of suiker samen met calcium resulteert in de vorming van een onoplosbare verbinding die niet kan worden opgenomen.
• Onvoldoende vitamine D of overmatige inname van fosfor en magnesium heeft ook een nadelige invloed op de opname van calcium.
• Grote hoeveelheden fytinezuur in ongezuurde granen kunnen ook de calciumopname remmen.
• Calcium heeft een of andere vorm van zuur nodig voor een goede assimilatie. Bij afwezigheid van een dergelijk zuur kan het mineraal niet worden opgelost en kan het dus niet worden gebruikt zoals het lichaam nodig heeft. Bovendien kan het zich ophopen in weefsels of gewrichten en verschillende verstoringen veroorzaken.
• Geneesmiddelen zoals cafeïne, diuretica, vetzuren, vezeloxalaten, glucocorticoïden, fluoride, Mylanta en thyroxine hebben ook invloed op de opname van calcium.

B. Oorzaken van hypocalciëmie:

6. Hypoparathyreoïdie:

De bijschildklieren in de nek helpen bij het in stand houden en reguleren van de opslag van calcium en fosfor in het lichaam. Een onjuiste werking van deze klieren kan accumulatie veroorzaken. Hypoparathyreoïdie wordt gekenmerkt door lage niveaus van bijschildklierhormoon, wat resulteert in calciumtekort.

7. Medische aandoeningen:

Bepaalde kankers, zoals borst- en prostaatkanker, kunnen leiden tot calciumtekort. Pancreatis, dwz ontsteking van de alvleesklier en sepsis of bloedinfectie, zijn verantwoordelijk voor het veroorzaken van lage bloedspiegels van calcium.

8. Medicijnen:

Bepaalde chirurgische ingrepen zoals het verwijderen van de maag en medicijnen zoals diuretica en chemotherapie kunnen de opname van calcium nadelig beïnvloeden, wat leidt tot lage bloedspiegels.

9. Nierfalen:

Oxaalzuur in chocolade, spinazie, bietengranen, sojabonen, amandelen, cashewnoten, boerenkool en rabarber voorkomt, in combinatie met calcium, de opname ervan en vormt een andere onoplosbare verbinding die in nierstenen en galblaas kan veranderen.

Effecten van calciumtekort

Bepaalde mensen lopen een hoger risico op calciumtekort omdat ze grotere hoeveelheden calcium nodig hebben. Hieronder worden enkele effecten van calciumgebrek gegeven.

een. Kinderen en adolescenten:

Calcium is essentieel voor de groei en ontwikkeling van botten. Tijdens hun groeifase hebben kinderen en adolescenten extra calcium nodig voor maximale botgroei. Calcium is ook nodig voor de botsterkte en -massa die plaatsvindt tijdens de kindertijd en adolescentie. Calcium helpt bij het verhogen van de botmineraaldichtheid bij tieners, waardoor het risico op botverdunning en zwakte op latere leeftijd wordt verminderd.

b. Menopauzale vrouwen:

Vrouwen in de menopauze ervaren in hoog tempo botverlies gedurende de eerste vijf jaar na de menopauze. Dit komt door de afname van de oestrogeenproductie, wat resulteert in een verhoogde botresorptie en verminderde calciumabsorptie.

c. Personen met lactose-intolerantie:

Lactose-intolerante personen zijn niet in staat lactose, de van nature voorkomende suiker in melk, volledig te verteren. Onder deze omstandigheden is de hoeveelheid lactose groter dan het vermogen van het spijsverteringskanaal van een persoon om lactose af te breken. Zulke mensen lopen een hoger risico op calciumgebrek, niet omdat ze calcium niet kunnen opnemen, maar omdat ze geen zuivelproducten gebruiken.

d. Zwangere vrouw:

Zwangerschap is het stadium waarin er een verhoogde behoefte aan calcium is, aangezien extra calcium nodig is voor de groei van het skelet van de foetus. Zwangere vrouwen hebben meer kans op calciumtekort en moeten aan de vereisten voldoen door calcium- en vitamine D-supplementen in te nemen.

e. Vegetariërs en veganisten:

Vegetariërs hebben een groter risico op calciumtekort omdat ze meer plantaardig voedsel eten dat oxaalzuur en fytinezuur bevat, de verbindingen die de calciumopname verstoren. Veganisten lopen ook een verhoogd risico op een tekort vanwege hun gebrek aan consumptie van zuivelproducten. Ze moeten ook voldoende hoeveelheden niet-zuivelbronnen van calcium in hun dagelijkse voeding opnemen.

Symptomen van calciumtekort

Symptomen van calciumtekort zijn in het vroege stadium niet zichtbaar. Maar naarmate de aandoening vordert, zijn de volgende tekenen van calciumtekort.

1. Spierkrampen:

Spierkrampen zijn een eerste symptoom van calciumtekort. Spierpijn treedt op in de dijen, armen en oksels tijdens het bewegen en rondlopen. Dit soort krampen komt vooral 's nachts voor.

2. Droge huid en broze nagels:

Calciumtekort is zichtbaar in je huid en nagels. Gebrek aan calcium maakt uw huid droog en uw nagels zwak en broos. Onze botten en nagels worden sterk aangetast door calciumgebrek.

3. Late puberteit en PMS-symptomen:

Een late puberteit bij adolescente vrouwen is ook een symptoom van calciumtekort. Ze kunnen ook andere menstruatieproblemen krijgen, zoals krampen of een verandering in de menstruatie.

4. Tandbederf:

Calcium is een belangrijk bestanddeel van onze tanden en het tekort heeft ook invloed op de tanden. Uw tanden kunnen geel worden door gebrek aan calcium. Tandbederf is een ander symptoom van calciumtekort. Calciumgebrek in de kindertijd kan leiden tot vertraagde tandvorming.

5. Frequente fracturen en botbreuken:

Zoals eerder vermeld, is calcium nodig om botten op te bouwen en sterker te maken. Gebrek aan calcium kan uw botten verzwakken, waardoor vaak breuken en breuken ontstaan. Dus als u meerdere kleine botbreuken of volledige botbreuken ervaart, moet u de hoeveelheid calcium in uw dieet evalueren, aangezien dit een ernstig symptoom is.

6. Slapeloosheid:

Mensen die niet genoeg calcium binnenkrijgen, lijden aan slaapverlies. In bepaalde gevallen kunnen ze door een tekort in slaap vallen, maar slagen ze er niet in om voldoende en diep te slapen.

Ziekten met calciumtekort

Calciumtekort kan, wanneer het niet wordt behandeld, tot verschillende gezondheidsproblemen leiden. Een onvoldoende calciumgehalte wordt in verband gebracht met de volgende aandoeningen.

1. Osteoporose:

Osteoporose is de aandoening waarbij de botten sneller mineralen verliezen dan uw lichaam ze kan vervangen. Dit maakt de botten poreus, kwetsbaar en broos. Ze worden minder bestand tegen normale spanningen en lopen een groter risico op breuken en breuken. Deze ziekte komt veel voor bij oudere volwassenen, vooral bij vrouwen.

2. Cardiovasculaire aandoeningen:

Bepaalde onderzoeken hebben aangetoond dat het krijgen van voldoende calcium bescherming kan bieden tegen hartaandoeningen en beroertes. Calciumtekort kan dus cardiovasculaire risico's veroorzaken.

3. Hoge bloeddruk:

Nemen