Is het veilig om steranijs te gebruiken bij het koken?

De Chinezen gebruikten voor het eerst steranijs als medicijn. Dit gedroogde geneeskrachtige kruid is een vaste waarde in Aziatische kruidenrekken. De overvloedige etherische oliën en fytochemicaliën van steranijs maken het een goede spijsvertering. Het wordt aan zuigelingen, kinderen en volwassenen gegeven om wonden, griep en andere ontstekingsziekten te behandelen (1).

De veiligheid van steranijs in voedsel is echter een voortdurend debat. Lees de volgende secties om de voordelen en risico's van een van de oudste geneeskrachtige kruiden te ontdekken.

Wat is steranijs?

Steranijs ( Illicium verum ) is een kleine boom afkomstig uit China en Vietnam. Deze boom wordt in heel Laos, Cambodja, India, de Filippijnen en Jamaica verbouwd. Vanwege zijn karakteristieke vorm wordt het in het Chinees baat gok of ba jiao genoemd , wat zich vertaalt naar 'achthoekige ster' (1), (2).

Deze mooie specerij geeft een subtiele zoete maar toch pittige smaak wanneer hij aan een gerecht wordt toegevoegd. De Chinese keuken gebruikt steranijs in marinades en mengt het met gember, cassia en kaneel (2)

Indianen voegen het toe aan een kruidenmix genaamd garam masala , die vergelijkbaar is met de pimentmix. Deze garam masala wordt gebruikt in Noord-Indiase of Mughlai-preparaten. De Thai gebruiken het in ijsthee vanwege de lichtzoete smaak (2).

Vanwege de lage toxiciteit voor mensen, adopteerden de Chinezen steranijs als medicinaal kruid. Het extract zou windafdrijvende en diuretische eigenschappen hebben. We hebben wetenschappelijk bewijs verzameld voor de gezondheidsvoordelen ervan. Vind ze opgesomd in het onderstaande gedeelte!

Welke voordelen heeft steranijs voor uw gezondheid?

Chinese steranijs is een windafdrijvend en krampstillend kruid. Er wordt gezegd dat het effectief is tegen een opgeblazen gevoel, griep, reuma en soortgelijke aandoeningen.

1. Kan winderigheid en indigestie verlichten

Winderigheid, gasvorming, opgeblazen buik en volheid zijn symptomen van indigestie. Ongeveer 15-23% van de Aziaten en 15-30% van de Amerikanen lijdt aan winderigheid (3).

De traditionele geneeskunde in China, Turkije en Perzië gebruikt steranijs om de spijsvertering te bevorderen. Deze specerij verlicht maagkrampen veroorzaakt door gas. Het wordt ook gegeven aan zuigelingen met koliekziekte (4), (5).

De Amerikaanse FDA ondersteunt het gebruik van steranijs bij zuigelingen echter niet. Het bestuursorgaan beweert dat het toedienen van met steranijs gezette thee aan zuigelingen braken, toevallen en andere neurologische effecten kan veroorzaken (4).

2. Beschikt over antimicrobiële eigenschappen

Steranijs bevat bioactieve ingrediënten die bacteriën, virussen, schimmels en gistsoorten doden. Onderzoek toont aan dat de antimicrobiële eigenschap ervan wordt toegeschreven aan een component genaamd anethol (6), (7).

Anethol is het hoofdbestanddeel van etherische oliën van aromatische planten, waaronder steranijs en venkel. Het heeft een krachtige ontstekingsremmende werking (8). Steranijs kan daarom helpen bij het beheersen van verkoudheid, hoest, griep en andere microbiële infecties.

Shikiminezuur is een ander bioactief ingrediënt dat uit deze specerij wordt gewonnen. Het werd op grote schaal gebruikt in antivirale geneesmiddelformuleringen. Tamiflu, een veelgebruikt griepmedicijn, heeft zijn belangrijkste verbinding (oseltamivir) afgeleid van shikiminezuur (9).

3. Ontstekingsremmende effecten

Deze medicinale specerij is een krachtig antioxidant en ontstekingsremmend middel. Het remt de activering van verschillende pro-inflammatoire stoffen in uw immuunsysteem (zoals TNF-α en IL-1β) (9).

Ook de etherische olie van steranijs speelt hier een actieve rol. Zowel het kruid als de olie regelen de ontsteking in de gladde spieren van je hart (9).

In onderzoeken bij ratten maakte steranijs het effect van een vetrijk dieet teniet. Het verbeterde het lipidenprofiel. Met een dergelijke controle op het cholesterol- en ontstekingsniveau kan steranijs atherosclerose, reuma, bronchitis en andere ontstekingsziekten voorkomen (9).

4. Kan chemoprotectieve aard hebben

De fytochemicaliën in steranijs vertonen tumoronderdrukkende eigenschappen. De fenylpropanoïden, β-caroteen en fytoquinoïden erin zijn voornamelijk betrokken bij deze activiteit (10).

In knaagdierstudies werd dit kruidenextract toegediend aan muismodellen van leverkanker. Het verminderde het levergewicht bij deze proefpersonen. Onderzoekers melden dat langdurige behandeling met steranijs de lipideperoxidatie verlaagt (11).

Deze specerij verminderde de tumorbelasting en oxidatieve stress bij muizen. Dit betekent dat het het niveau van antioxiderende enzymen in uw lichaam kan verhogen. Daarom kan het toevoegen van steranijs aan uw voedsel kanker helpen bestrijden.

De chemische samenstelling van steranijs is verantwoordelijk voor deze gezondheidsvoordelen. Lees meer in de volgende sectie.

Wat zijn de fytochemicaliën die aanwezig zijn in steranijs?

Steranijs heeft overvloedige hoeveelheden sesquiterpenen, fenylpropanoïden en mono-, di- en triterpenen. De olie bevat voornamelijk anethol, estragol, foeniculine, limoneen, methylchavicol, linolzuur en palmitinezuur (10).

Alkanen - waaronder heneicosaan, docosaan, tricosaan, tetracosaan, pentacosaan en nonacosaan - werden ook geïdentificeerd in chemische analyses (10). Er is onderzoek gaande om andere bioactieve ingrediënten in plantendelen van steranijs te identificeren en te isoleren.

Stof tot nadenken: zijn steranijs en anijs hetzelfde?

De termen 'steranijs' en 'anijs' worden vaak door elkaar gebruikt. Maar het zijn eigenlijk twee verschillende ingrediënten.

Steranijs (Illicium verum) is de achthoekige, bloemvormige, gedroogde specerij die bij het koken wordt gebruikt vanwege zijn zoet-scherpe smaak. Anijs verwijst naar de anijszaadjes.

Anijszaadjes behoren helemaal tot een andere botanische familie. Het zijn de zaden van de Pimpinella anisum-plant, die verwant is aan dille-, venkel-, komijn- en karwijzaad.

Anijszaadjes hebben een vergelijkbare zoethoutsmaak als steranijs, maar het is sterker en krachtiger.

Met een krachtig biochemisch profiel en zoet-scherpe smaak kan steranijs een vaste plek krijgen in je kruidenrek.

Hou die gedachte vast!

Deze specerij heeft een aantal bijwerkingen. De terpenen en alkanen in steranijs zijn gekoppeld aan acute aandoeningen. Ze worden echter niet allemaal ondersteund door wetenschappelijk bewijs. Lees daar meer over in de volgende sectie.

Is het veilig om steranijs te eten?

Het is een traditionele praktijk om steranijsafkooksel / -thee te geven aan kinderen met koliek / maagaandoeningen. Er werden echter verschillende bijwerkingen gemeld na deze behandeling (12), (13):

• Intoxicatie
• Diarree
• Onregelmatige hartslag (brachycardie)
• Convulsies of tremoren (neurotoxiciteit)
• Braken
• Wazig zicht
• Onvrijwillige oogbewegingen (nystagmus)
• Regurgitatie

Een van de meest voorkomende redenen voor dergelijke fatale bijwerkingen is besmetting / vervalsing (13).

Chinese steranijs ( Illicium verum ) wordt verkocht samen met de Japanse variant ( Illicium religiosum ). Japanse steranijs is een neurotoxische plant, terwijl de Chinese variant relatief veilig is (13).

Dit probleem treedt vaak op omdat beide varianten van steranijs op elkaar lijken. Het is moeilijk ze uit elkaar te houden.

Regelgevende instanties voor voedsel in alle landen moeten daarom een ​​strikt beleid hebben om besmetting te stoppen. Onderzoekers moeten methoden vinden om onderscheid te maken tussen de giftige Japanse en medicinale Chinese variëteiten.

Een andere optie is om steranijs te vervangen door gewone anijs of venkel. Kruidnagel of gemalen kaneel werken ook goed.

Samengevat

Steranijs is een medicinale specerij die veel wordt gebruikt in Aziatische, Indiase en Midden-Oosterse keukens. Het werkt effectief tegen winderigheid, indigestie, verkoudheid, hoest, griep en zelfs kanker.

Het gebruik in combinatie met andere kruiden kan de voedingswaarde en medicinale waarde van voedingsmiddelen verhogen. Pas echter op voor vervalsing. Raadpleeg uw arts voor meer informatie over de baten-risicoverhouding van steranijs. Merk ook op dat kruiden in zeer kleine hoeveelheden worden gebruikt voor de smaak, en hun voordelen worden ook in kleine hoeveelheden verleend. Grote hoeveelheden kruiden kunnen meer toxiciteit veroorzaken.

U kunt uw vragen over steranijs ook aan ons stellen. We stellen uw eerlijke feedback en relevante suggesties op prijs. Gebruik de opmerkingen hieronder om contact met ons op te nemen.

Referenties

1. 1. "Chemische samenstelling en biologische activiteit van steranijs…" Journal of Insect Science, US National Library of Medicine, National Institutes of Health.
   2. "Silk Routes" Het internationale schrijfprogramma, de universiteit van Iowa.
   3. "Preventie en behandeling van winderigheid vanuit een traditioneel" Iraans Red Crescent Medical Journal, US National Library of Medicine, National Institutes of Health.
   4. "Herbs & Spices" UT-extensie, Instituut voor Landbouw, de Universiteit van Tennessee.
   5. "Chemische samenstelling en bioactieve eigenschappen van…" Onderzoeksartikel, Journal of Chemical, Biological and Physical Sciences, Academia.
   6. "Antimicrobiële eigenschappen van steranijs (Illicium verum Hook f)." Onderzoek naar fytotherapie, Amerikaanse National Library of Medicine, National Institutes of Health.
   7. “Anijsolie” Academia.
   8. "Anethol, een medicinale plantensamenstelling, verlaagt de productie…" Iranian Journal of Pharmaceutical Research, Amerikaanse National Library of Medicine, National Institutes of Health.
   9. Voedingsstoffen voor "Specerijen en atherosclerose", Amerikaanse National Library of Medicine, National Institutes of Health.
   10. "Star Anise" MAHE Digital Repository, Manipal Academy of Higher Education.
   11. "Anti-oncogene perspectieven van specerijen / kruiden: een uitgebreide beoordeling" EXCLI Journal, US National Library of Medicine, National Institutes of Health.
   12. "Analyse van het neurotoxine anisatine in steranijs door LC-MS / MS" Food Additives & Contaminants, Taylor & Francis Group, Academia.
   13. “” Archives de pediatrie, Amerikaanse National Library of Medicine, National Institutes of Health.