Sint-janskruid: 10 mogelijke gezondheidsvoordelen, dosering en bijwerkingen

Sint-janskruid is wetenschappelijk bekend als Hypericum perforatum. Het is een bloeiende plant afkomstig uit Europa. Het wordt al eeuwen in de volksgeneeskunde gebruikt om veel aandoeningen te behandelen. De extracten van sint-janskruid bevatten actieve ingrediënten zoals hypericine en hyperforine. Er wordt gezegd dat de plant ontstekingsremmende, antimicrobiële, antioxiderende en kankerbestrijdende eigenschappen bezit. Dit kruidengeneesmiddel kan helpen bij de behandeling van depressie, het beheersen van menopauzeklachten, het genezen van wonden, het verbeteren van Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) en het behandelen van angststoornissen.

In dit artikel bespreken we de gezondheidsvoordelen, dosering en mogelijke bijwerkingen van sint-janskruid. Blijf lezen.

Wat zijn de voordelen van sint-janskruid?

1. Kan helpen bij het behandelen van depressie

Sint-janskruid kan helpen bij de behandeling van depressie. Over het algemeen worden medicijnen zoals antidepressiva gebruikt om dit psychologische probleem te behandelen. Antidepressiva hebben meestal andere bijwerkingen. Van sint-janskruid wordt gezegd dat het enkele actieve ingrediënten bevat, zoals hyperforine, adhyperforine en hypericine, die de niveaus van chemische boodschappers in de hersenen kunnen verhogen (1).

Een studie stelde dat deelnemers die sint-janskruid gebruikten veel minder kans hadden op bijwerkingen dan degenen die antidepressiva gebruikten (2). Bovendien vermindert het gebruik van sint-janskruid de symptomen van depressie in dezelfde mate als antidepressiva (3).

Een andere studie uitgevoerd door de Universiteit van Queensland ondersteunde het gebruik van sint-janskruid bij de behandeling van milde depressies (4). Een overzicht van 29 internationale onderzoeken suggereert dat sint-janskruid misschien beter is dan een placebo en even effectief als verschillende standaard voorgeschreven antidepressiva die worden gebruikt om depressie te behandelen (5).

2. Kan symptomen van de menopauze onder controle houden

Sint-janskruid-extract kan worden gebruikt om de psychologische en vegetatieve symptomen van de menopauze te verlichten. Het zou de kwaliteit van leven en opvliegers bij perimenopauzale vrouwen kunnen verbeteren. Verdere grotere klinische onderzoeken zijn nodig om dit mechanisme verder te begrijpen (6).

In een andere studie vertoonden 111 vrouwen die gedurende 12 weken dagelijks 900 mg sint-janskruid kregen, verbeteringen in hun menopauzeklachten (7). Een andere studie stelt dat de plant kan worden gebruikt als een effectieve behandeling voor de vasomotorische symptomen van perimenopauzale of postmenopauzale vrouwen (8).

Ook hebben de extracten van sint-janskruid en hun combinatie met kruiden minder bijwerkingen laten zien bij postmenopauzale vrouwen (9). Dagelijkse behandeling met sint-janskruid was effectiever voor de behandeling van premenstrueel syndroom (PMS) (10).

3. Kan helpen bij wondgenezing

Sint-janskruid wordt traditioneel gebruikt om wonden en brandwonden te behandelen (11), (12). De extracten van dit kruid zijn ook gebruikt als een folk remedie om de genezing van huidwonden te bevorderen (13). Sint-janskruid resulteerde ook in een snellere ontstekingsreactie en hielp bij het genezen van diabetische chirurgische wonden (14).

Dit kruidengeneesmiddel en zijn metaboliet (hyperforine) bleken te helpen bij de behandeling van inflammatoire huidaandoeningen (15). Sint-Janskruid bleek wonden te behandelen als gevolg van collageensynthese en fibroblastmigratie (16).

4. Kan Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) behandelen

Sint-janskruid kan helpen bij de behandeling van Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). Een studie uitgevoerd door het Regionale Ziekenhuis Bozen, Bolzano, wees uit dat St. Janskruid een lichte verbetering liet zien in de gemiddelde scores van de factoren hyperactiviteit en onvolwassenheid van de patiënten (17).

Een onderzoek waarbij sint-janskruid-extract werd gebruikt om kinderen en adolescenten met ADHD te behandelen, verbeterde hun symptomen echter niet (18). Daarom is meer langetermijnonderzoek nodig om dit voordeel van sint-janskruid beter te begrijpen.

5. Kan angststoornis behandelen

Sint-janskruid heeft enkele heilzame therapeutische eigenschappen die kunnen helpen bij de behandeling van angststoornissen. De plant heeft antidepressieve eigenschappen die worden gebruikt bij de behandeling van de depressieve stoornis (MDD) met comorbide angst (19). Uit een onderzoek van de Western Illinois University op muizen bleek dat sint-janskruid hielp bij de behandeling van posttraumatische stressstoornis (waaronder angststoornis) (20).

In dit opzicht is echter meer onderzoek gerechtvaardigd.

6. Kan atopische dermatitis behandelen

Hyperforine, een belangrijk bestanddeel van sint-janskruid, heeft een ontstekingsremmend effect. De plaatselijke toepassing van sint-janskruidcrème kan helpen bij de behandeling van atopische dermatitis (21).

Bestanddelen van de plant, zoals hyperforine en hypericine, bezitten antioxiderende, ontstekingsremmende, antikanker- en antimicrobiële eigenschappen die kunnen helpen bij de behandeling van atopische dermatitis (22). Hypericine is ook een fotosensibilisator die kan worden gebruikt voor de selectieve behandeling van niet-melanome huidkanker (22).

Hiervoor is meer onderzoek nodig.

7. Kan somatoforme stoornissen behandelen

Somatoforme stoornissen zijn psychische stoornissen die zich uiten als lichamelijk letsel. Eerste onderzoeken hebben aangetoond dat sint-janskruid enige werkzaamheid kan hebben bij patiënten met somatoforme stoornissen (23). In een andere studie was dagelijkse toediening van 600 mg sint-janskruid-extract effectief bij de behandeling van somatoforme aandoeningen (24).

8. Kan het risico op kanker verminderen

Hyperforin en zijn derivaten (zoals aristoforin) zijn natuurlijke producten van sint-janskruid die verschillende farmacologische eigenschappen hebben. Hyperforin zou een krachtig middel tegen kanker zijn (25). De melatoninerijke kiemplasma-lijn van sint-janskruid zou antioxiderende eigenschappen bezitten. Ze helpen de groei van kankercellen te remmen (26).

Hyperforin bevordert ook de geprogrammeerde celdood van verschillende kankercellen en remt hun vermogen om te migreren (27), (28). Hyperforin en zijn derivaten nemen een prominente positie in als antikankermedicijnen met hun lage toxische aard en antitumorale eigenschappen (29). Een studie stelde dat hyperforine kankerceldood zou kunnen induceren in het geval van leukemie (30), (31).

9. Kan sinuscongestie behandelen

Sommige onderzoeken suggereren dat sint-janskruid kan werken tegen sinusitis en seizoensgebonden affectieve stoornis (SAD) (32). Sint-janskruid heeft antibiotische en antivirale eigenschappen die kunnen helpen bij het verlichten van slijmophoping, sinusinfectie, griep en bronchitis symptomen. Er is echter verder onderzoek nodig om dit voordeel van sint-janskruid bij mensen te begrijpen.

10. Kan de bloeddruk verlagen

Sint-janskruid heeft sterke ontstekingsremmende en antioxiderende eigenschappen, die de bloeddruk kunnen helpen verlagen. Enig anekdotisch bewijs suggereert dat dit medicinale kruid ontstekingen in het cardiovasculaire systeem minimaliseert en stress op het hart vermindert. In dit opzicht is echter meer onderzoek gerechtvaardigd.

Onvoldoende bewijs om de effectiviteit voor te beoordelen

Sint-janskruid heeft een lange geschiedenis van gebruik in de volksgeneeskunde voor de behandeling van een breed scala aan aandoeningen, waaronder ontstekingen, wonden, bacteriële en virale infecties, maagzweren en ademhalingsstoornissen (33). Sint-janskruid zou pijnstillende en antinociceptieve eigenschappen bezitten die helpen bij het beheersen van pijn (34). Multiple sclerose (MS) is een aandoening van het centrale zenuwstelsel die wordt gekenmerkt door axonaal letsel en ontsteking. Van sint-janskruid wordt gezegd dat het ontstekingsremmende eigenschappen bezit die helpen bij de behandeling van multiple sclerose (MS) (35).

De sterke ontstekingsremmende eigenschappen van sint-janskruid maken het een ideale oplossing voor ernstige gewrichtspijn, jicht en spierspasmen. Het ethylacetaatextract van sint-janskruid zou antihyperglycemische activiteit kunnen vertonen bij diabetische ratten (36). Dierstudies stellen dat sint-janskruid hepatoprotectieve effecten heeft die kunnen helpen bij de behandeling van hepatische ischemie bij ratten (37). Sint-janskruid kan helpen bij de strijd tegen diabetes. De toediening van zijn extracten (125 en 250 mg / kg) veroorzaakte een significante afname van hoge bloedglucosespiegels bij diabetische ratten (38).

Hieronder volgen enkele van de vermeende voordelen van sint-janskruid waarvoor onvoldoende bewijs bestaat:

• Hersentumor (glioom)

  Janskruid kan helpen bij de behandeling van glioom door middel van intraveneuze injectie (39). Er zijn echter onvoldoende gegevens beschikbaar om deze bewering te staven.

• Herpes

Recent studies have shown that St. John’s Wort contains certain antiviral properties. This herb is believed to be helpful in the treatment of herpes, AIDS, hepatitis B, and several other serious viral conditions (40), (41).

• Smoking cessation

St. John’s Wort could attenuate nicotine withdrawal signs in mice. The plant was also used as a natural antidepressant in mice. More studies in humans are needed (42). St. John’s Wort proves to be effective in larger controlled studies. It could represent a less expensive, more readily accessible, and well-tolerated agent to promote tobacco cessation (43). However, further studies are necessary to understand the possibility of St. John’s wort in the treatment of smoking cessation in humans.

• Helps create a hormonal balance

St. John’s Wort is a widely popular treatment for hormonal imbalances. Its chemical composition is especially shown to lower the hormonal imbalances in a menopausal woman. It may reduce mood swings, the severity of the cramps, irritation, depression, and anxiety levels (44). However, further evidence is needed to confirm its effectiveness.

Other potential benefits of St. John’s Wort that lack any research include the following:

• Migraine headache

• Obsessive-compulsive disorder (OCD)

• Skin redness and irritation (plaque psoriasis)

• Tooth pulling

• Nerve pain

• Burning mouth syndrome

• Post-operative pain

Though more research is warranted, the plant does have some benefits. In the following section, we will look at the ideal dosage of the plant.

Dosage*

For Children and young adults (>18 years)

• For ADHD – 300 mg St. John’s Wort, three times daily for eight weeks (18)
• For depression – 150-1800 mg St. John’s Wort, three times daily for eight weeks (41)

For Adults

• For anxiety – 900 mg St. John’s Wort, twice daily for twelve weeks (45)
• For cancer – 05-0.50 mg per kg of hypericin, for two months (46)
• For mild to moderate depression – 20-1800 mg St. John’s Wort, three times for 4 to 52 weeks
• For severe depression – 900-1800 mg, once daily for 8 to 12 weeks (47)
• For obsessive-compulsive disorder (OCD) – 450-1800 mg, once daily for 12 weeks (48)
• For premenstrual syndrome (PMS) – 300-900 mg daily for two menstrual cycles (49)
• For smoking cessation – 300 mg, once or twice daily for three months (50)

* These values are taken only from randomized clinical trials. They are for reference only. None of them have been proven to treat any particular ailment. Consult your doctor for more information.

Though St. John’s Wort is generally safe for consumption, it also may have some side effects. We will explore them in the following section.

What Are The Potential Side Effects Of St. John’s Wort?

The uncontrolled and unprescribed dosage of St. John’s Wort may cause several side effects. These include allergic reactions, sedation, gastrointestinal symptoms, headache, skin reactions, dry mouth, tiredness/restlessness, and dizziness. The majority of these reactions were generally considered to be mild, moderate, or transient (51), (52), (53).

Some research has indicated that taking certain herbal supplements, including St. John’s Wort, may increase your risk of complications if you are put under anesthesia. You should not take St. John’s Wort at least two weeks before a scheduled surgery (54).

Photosensitivity reactions affecting the skin are other serious adverse reactions associated with St. John’s Wort. Recent data suggest that photosensitivity reactions are dose-related, with increased sensitivity associated with higher doses. Extracts of St. John’s Wort are used in the treatment of depression. They contain various substances with naphthodianthrones hypericin and pseudohypericin as characteristic ingredients. These compounds may lead to phototoxicity in animals and humans (55), (56).

Also, St. John’s Wort may cause liver injury, tingling, and erectile or sexual dysfunction. However, limited research is available in this regard.

Possible Drug Interactions

St. John’s Wort may react with certain drugs. Generally, most herbs interact with prescribed drugs and have the potential to influence metabolic reactions (56), (57).

In a study, drug interactions with St. John’s Wort had affected the organ systems and the central nervous system. St. John’s Wort and fluoxetine have a similar profile, and this demonstrates that herbal preparations can result in adverse drug reactions that are similar to those of prescription medications (58). In another study, St. John’s Wort interacted with cyclosporin A metabolism. The drug is involved in the careful monitoring of blood levels in a patient after liver transplantation (59).

St. John’s Wort may interact with medicines such as warfarin, phenprocoumon, cyclosporine, oral contraceptives, theophylline, digoxin, indinavir, and lamivudine (60).

Also, it may interact with other drugs. These include:

• Antibiotics, antidepressant SSRIs, and Triptans

St. John’s Wort may interact with selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs). This interaction may lead to agitation, nausea, confusion, and diarrhea (56).

• Oral contraceptives

St. John’s Wort may interact with oral contraceptives. This results in breakthrough bleeding among women who are taking birth control pills along with St. John’s Wort (56).

• Immunosuppressants and blood thinners such as warfarin

Warfarin may interact with St. John’s Wort, which can lead to severe adverse reactions that are sometimes life-threatening (61).

• Sedatives and medications used to treat generalized anxiety disorder; drugs used to treat cancer, heart conditions, and HIV/AIDS

From one study, patients with HIV experienced an increase in HIV RNA viral load following the use of St. John’s Wort (56).

• Over-the-counter medications (for sleep, cough, and cold)

St. John’s Wort also interacts with anticonvulsants such as carbamazepine, phenobarbitone and phenytoin, theophylline, cyclosporin, phenprocoumon, and digoxin. However, more long-term research is needed to further understand these drug interactions.

Conclusion

St. John’s Wort is an effective dietary supplement and medicinal herb for treating various nervous system related disorders. It is said to possess anti-inflammatory, antimicrobial, antioxidant, and anticancer properties and helps to treat many ailments. It may help treat depression, control menopausal symptoms, help in wound healing, and treat anxiety disorders. However, excess and unprescribed usage of this herbal drug may lead to some adverse reactions. Hence, limit its usage and consult your health care provider in case of any medical emergencies.

Expert’s Answers for Readers Questions

How long does St. John’s Wort take to start working?

St. John’s Wort may take 3 to 6 weeks to show any effects. Do not stop taking it all at once, as you may otherwise experience side effects.

Should I take St. John’s Wort in the morning or night?

St. John’s Wort works best if taken twice a day. In the third and fourth weeks of your treatment, take 300 mg in the morning and 600 mg in the evening. In the fifth week, consider increasing the dose to 600 mg twice a day. Like all antidepressants, it can take four to six weeks before you feel any benefits. Consult your doctor for more information on the use and dosage.

Does St. John’s Wort make you gain weight?

No. St. John’s Wort has the potential to prevent obesity and abnormalities with lipid metabolism. It does not lead to weight gain.

Is St. John’s Wort bad for your heart?

St. John’s Wort is well known to help treat depression in heart patients, with less negative side effects on the heart than traditional antidepressants.

Can St. John’s Wort damage the liver?

Sint-janskruid is niet in verband gebracht met leverbeschadiging. Vanwege de vele interacties en effecten van kruiden en geneesmiddelen, kan het kruid de leverfunctie beïnvloeden of leverbeschadiging veroorzaken. Gebruik het niet samen met levermedicijnen. Raadpleeg uw huisarts.

Mag je alcohol drinken met sint-janskruid?

Tijdens de behandeling met sint-janskruid moet u het gebruik van alcohol vermijden of beperken. Alcohol kan de bijwerkingen van sint-janskruid die verband houden met het zenuwstelsel versterken, waaronder duizeligheid, sufheid en concentratiestoornissen.

61 bronnen

Stylecraze heeft strikte inkooprichtlijnen en vertrouwt op collegiaal getoetste studies, academische onderzoeksinstellingen en medische verenigingen. We vermijden het gebruik van tertiaire verwijzingen. U kunt meer lezen over hoe we ervoor zorgen dat onze inhoud nauwkeurig en actueel is door ons redactionele beleid te lezen.

• • Butterweck V. Mechanism of action of St John’s wort in depression: what is known?. CNS Drugs . 2003;17(8):539‐562.

    pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12775192/

  • Apaydin, Eric A et al. “A systematic review of St. John’s wort for major depressive disorder.” Systematic reviews vol. 5,1 148. 2 Sep. 2016.

    www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5010734/

  • Ng QX, Venkatanarayanan N, Ho CY. Clinical use of Hypericum perforatum (St John’s wort) in depression: A meta-analysis. J Affect Disord . 2017;210:211‐221.

    pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28064110/

  • Sarris J, Kavanagh DJ. Kava and St. John’s Wort: current evidence for use in mood and anxiety disorders. J Altern Complement Med . 2009;15(8):827‐836.

    pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19614563/

  • “St. John’s Wort and Depression: In Depth.” National Center for Complementary and Integrative Health , U.S. Department of Health and Human Services.

    www.nccih.nih.gov/health/st-johns-wort-and-depression-in-depth.

  • Al-Akoum M, Maunsell E, Verreault R, Provencher L, Otis H, Dodin S. Effects of Hypericum perforatum (St. John’s wort) on hot flashes and quality of life in perimenopausal women: a randomized pilot trial. Menopause . 2009;16(2):307‐314.

    pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19194342/

  • Grube, B., A. Walper, and D. Wheatley. “St. John’s Wort extract: efficacy for menopausal symptoms of psychological origin.” Advances in therapy 16.4 (1999): 177-186.

    europepmc.org/article/med/10623319

  • Abdali, Khadijeh, Marjan Khajehei, and Hamid Reza Tabatabaee. “Effect of St John’s wort on severity, frequency, and duration of hot flashes in premenopausal, perimenopausal and postmenopausal women: a randomized, double-blind, placebo-controlled study.” Menopause 17.2 (2010): 326-331.

    journals.lww.com/menopausejournal/Abstract/2010/17020/Effect_of_St_John_s_wort_on_severity,_frequency,.20.aspx

  • Liu, Y-R., et al. “Hypericum perforatum L. preparations for menopause: a meta-analysis of efficacy and safety.” Climacteric 17.4 (2014): 325-335.

    www.tandfonline.com/doi/abs/10.3109/13697137.2013.861814

  • Canning, Sarah, et al. “The efficacy of Hypericum perforatum (St John’s Wort) for the treatment of premenstrual syndrome.” CNS drugs 24.3 (2010): 207-225.

    link.springer.com/article/10.2165/11530120-000000000-00000

  • Henderson, L., et al. “St John’s wort (Hypericum perforatum): drug interactions and clinical outcomes.” British journal of clinical pharmacology 54.4 (2002): 349-356.

    bpspubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1046/j.1365-2125.2002.01683.x

  • Jarić, Snežana, et al. “Traditional wound-healing plants used in the Balkan region (Southeast Europe).” Journal of ethnopharmacology 211 (2018): 311-328.

    www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0378874117321852

  • Altıparmak, Mehmet, et al. “Skin wound healing properties of Hypericum perforatum, Liquidambar orientalis, and propolis mixtures.” European Journal of Plastic Surgery 42.5 (2019): 489-494.

    link.springer.com/article/10.1007/s00238-019-01538-6

  • Altıparmak, Mehmet, and Teoman Eskitaşçıoğlu. “Comparison of systemic and topical Hypericum perforatum on diabetic surgical wounds.” Journal of Investigative Surgery 31.1 (2018): 29-37.

    www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/08941939.2016.1272654

  • Schempp, C. M., et al. “Topical application of St John’s wort (Hypericum perforatum L.) and of its metabolite hyperforin inhibits the allostimulatory capacity of epidermal cells.” British Journal of Dermatology 142.5 (2000): 979-984.

    onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1046/j.1365-2133.2000.03482.x

  • Dikmen, Miriş, et al. “Evaluation of the wound healing potentials of two subspecies of Hypericum perforatum on cultured NIH3T3 fibroblasts.” Phytotherapy research 25.2 (2011): 208-214.

    onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/ptr.3243

  • Niederhofer H. St. John’s wort may improve some symptoms of attention-deficit hyperactivity disorder. Nat Prod Res . 2010;24(3):203‐205.

    pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20140799/

  • Weber, Wendy et al. “Hypericum perforatum (St John’s wort) for attention-deficit/hyperactivity disorder in children and adolescents: a randomized controlled trial.” JAMA vol. 299,22 (2008): 2633-41.

    www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2587403/

  • Sarris, Jerome, et al. “St. John’s wort and Kava in treating major depressive disorder with comorbid anxiety: A randomised double‐blind placebo‐controlled pilot trial.” Human Psychopharmacology: Clinical and Experimental 24.1 (2009): 41-48.

    onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1002/hup.994?referrer_access_token=SEYySO25IalkWAh6KRs87k4keas67K9QMdWULTWMo8MZXS8VxgPOwhZwly8igFVJkGPoB9CfRWEVbwL6vi60QWzWjro1HmMkVX9C78_ZOikm1IFBCWtqO41vE-fhwcRrJ5BpfV0vJZsC3vrUd8Lslg%3D%3D

  • McFadden SL, Hooker BL. Comparing Perika St. John’s Wort and Sertraline for Treatment of Posttraumatic Stress Disorder in Mice. J Diet Suppl . 2020;17(3):300‐308.

    pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30773961/

  • Schempp, Christoph M., et al. “Topical treatment of atopic dermatitis with St. John’s wort cream–a randomized, placebo controlled, double blind half-side comparison.” Phytomedicine 10 (2003): 31-37.

    www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0944711304703499

  • Wölfle, Ute, Günter Seelinger, and Christoph M. Schempp. “Topical application of St. Johnʼs wort (Hypericum perforatum).” Planta medica 80.02/03 (2014): 109-120.

    www.thieme-connect.com/products/ejournals/html/10.1055/s-0033-1351019

  • Volz, Hans-Peter, et al. “St John’s wort extract (LI 160) in somatoform disorders: results of a placebo-controlled trial.” Psychopharmacology 164.3 (2002): 294-300.

    link.springer.com/article/10.1007/s00213-002-1171-6

  • Müller, Thomas, et al. “Treatment of somatoform disorders with St. John’s wort: a randomized, double-blind and placebo-controlled trial.” Psychosomatic Medicine 66.4 (2004): 538-547.

    journals.lww.com/psychosomaticmedicine/Abstract/2004/07000/Treatment_of_Somatoform_Disorders_With_St__John_s.12.aspx

  • Gartner, Michael, et al. “Aristoforin, a novel stable derivative of hyperforin, is a potent anticancer agent.” Chembiochem 6.1 (2005): 171-177.

    chemistry-europe.onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/cbic.200400195

  • Murch, Susan J., and Praveen K. Saxena. “A melatonin‐rich germplasm line of St John’s wort (Hypericum perforatum L.).” Journal of pineal research 41.3 (2006): 284-287.

    onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1600-079X.2006.00367.x

  • Quiney, C., et al. “Hyperforin, a new lead compound against the progression of cancer and leukemia?.” Leukemia 20.9 (2006): 1519-1525.

    www.nature.com/articles/2404301

  • Rothley, Melanie, et al. “Hyperforin and aristoforin inhibit lymphatic endothelial cell proliferation in vitro and suppress tumor‐induced lymphangiogenesis in vivo.” International journal of cancer 125.1 (2009): 34-42.

    onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/ijc.24295

  • Schempp, Christoph M., et al. “Inhibition of tumour cell growth by hyperforin, a novel anticancer drug from St. John’s wort that acts by induction of apoptosis.” Oncogene 21.8 (2002): 1242-1250.

    www.nature.com/articles/1205190

  • Quiney, C., et al. “Hyperforin inhibits MMP-9 secretion by B-CLL cells and microtubule formation by endothelial cells.” Leukemia 20.4 (2006): 583-589.

    www.nature.com/articles/2404134

  • Quiney, C., et al. “Pro-apoptotic properties of hyperforin in leukemic cells from patients with B-cell chronic lymphocytic leukemia.” Leukemia 20.3 (2006): 491-497.

    www.nature.com/articles/2404098

  • Meesters, Ybe, and Marijke Cm Gordijn. “Seasonal affective disorder, winter type: current insights and treatment options.” Psychology research and behavior management vol. 9 317-327. 30 Nov. 2016.

    www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5138072/

  • Nicolussi, Simon, et al. “Clinical relevance of St. John’s wort drug interactions revisited.” British journal of pharmacology 177.6 (2020): 1212-1226.

    bpspubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/bph.14936

  • Galeotti, Nicoletta. “Hypericum perforatum (St John’s wort) beyond depression: A therapeutic perspective for pain conditions.” Journal of ethnopharmacology 200 (2017): 136-146.

    www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0378874116314799

  • Nosratabadi, Reza. “St. John’s Wort and Its Component Hyperforin Alleviate Experimental Autoimmune Encephalomyelitis through Expansion of Regulatory T-Cells.” Taylor & Francis.

    www.tandfonline.com/doi/full/10.3109/1547691X.2015.1101512

  • S, Arokiyaraj, et al. “Antihyperglycemic Effect of Hypericum Perforatum Ethyl Acetate Extract on Streptozotocin–Induced Diabetic Rats.” Asian Pacific Journal of Tropical Biomedicine , No Longer Published by Elsevier, 21 July 2011.

    www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S2221169111600853

  • Bayramoglu, Gokhan, et al. “The hepatoprotective effects of Hypericum perforatum L. on hepatic ischemia/reperfusion injury in rats.” Cytotechnology 66.3 (2014): 443-448.

    link.springer.com/article/10.1007/s10616-013-9595-x

  • Can, Özgür Devrim, et al. “Effects of treatment with St. John’s Wort on blood glucose levels and pain perceptions of streptozotocin-diabetic rats.” Fitoterapia 82.4 (2011): 576-584.

    www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0367326X11000293

  • Jendželovská, Zuzana et al. “Hypericin in the Light and in the Dark: Two Sides of the Same Coin.” Frontiers in plant science vol. 7 560. 6 May. 2016.

    www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4859072/#B108

  • Jacobson, J M et al. “Pharmacokinetics, safety, and antiviral effects of hypericin, a derivative of St. John’s wort plant, in patients with chronic hepatitis C virus infection.” Antimicrobial agents and chemotherapy vol. 45,2 (2001): 517-24.

    www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC90321/

  • Klemow, Kenneth M., et al. “11 Medical Attributes of St. John’s Wort (Hypericum perforatum).” Lester Packer, Ph. D. (2011): 211.

    www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK92750/

  • Catania, Maria A., et al. “Hypericum perforatum attenuates nicotine withdrawal signs in mice.” Psychopharmacology 169.2 (2003): 186-189.

    link.springer.com/article/10.1007/s00213-003-1492-0

  • Lawvere, Silvana, et al. “A Phase II study of St. John’s Wort for smoking cessation.” Complementary therapies in medicine 14.3 (2006): 175-184.

    www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0965229906000227

  • Geller, Stacie E, and Laura Studee. “Botanical and dietary supplements for menopausal symptoms: what works, what does not.” Journal of women’s health (2002) vol. 14,7 (2005): 634-49.

    www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1764641/

  • Apaydin, Eric A et al. “A systematic review of St. John’s wort for major depressive disorder.” Systematic reviews vol. 5,1 148. 2 Sep. 2016.

    www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5010734/

  • Couldwell WT, Surnock AA, Tobia AJ, et al. A phase 1/2 study of orally administered synthetic hypericin for treatment of recurrent malignant gliomas. Cancer . 2011;117(21):4905‐4915.

    pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21456013/

  • Cui, Yong-Hua, and Yi Zheng. “A meta-analysis on the efficacy and safety of St John’s wort extract in depression therapy in comparison with selective serotonin reuptake inhibitors in adults.” Neuropsychiatric disease and treatment vol. 12 1715-23. 11 Jul. 2016.

    www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4946846/

  • Taylor LH, Kobak KA. An open-label trial of St. John’s Wort (Hypericum perforatum) in obsessive-compulsive disorder. J Clin Psychiatry . 2000;61(8):575‐578.

    pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10982200/

  • Canning S, Waterman M, Orsi N, Ayres J, Simpson N, Dye L. The efficacy of Hypericum perforatum (St John’s wort) for the treatment of premenstrual syndrome: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial. CNS Drugs . 2010;24(3):207‐225.

    pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20155996/

  • Sood, Amit et al. “A randomized clinical trial of St. John’s wort for smoking cessation.” Journal of alternative and complementary medicine (New York, N.Y.) vol. 16,7 (2010): 761-7.

    www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3110810/

  • Ernst, E., et al. “Adverse effects profile of the herbal antidepressant St. John’s wort (Hypericum perforatum L.).” European journal of clinical pharmacology 54.8 (1998): 589-594.

    link.springer.com/article/10.1007/s002280050519

  • Woelk, H., G. Burkard, and J. Grünwald. “Benefits and risks of the hypericum extract LI 160: drug monitoring study with 3250 patients.” Journal of geriatric psychiatry and neurology 7.1_suppl (1994): 34-38.

    journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/089198879400701s10

  • Oliveira, Ana I., et al. “Neuroprotective activity of Hypericum perforatum and its major components.” Frontiers in plant science 7 (2016): 1004.

    www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpls.2016.01004/full#B80

  • Wong, Adrian, and Stephen A. Townley. “Herbal medicines and anaesthesia.” Continuing education in anaesthesia, critical care & pain 11.1 (2011): 14-17.

    academic.oup.com/bjaed/article/11/1/14/285726

  • Brockmöller, J., et al. “Hypericin and pseudohypericin: pharmacokinetics and effects on photosensitivity in humans.” Pharmacopsychiatry 30.S 2 (1997): 94-101.

    www.thieme-connect.com/products/ejournals/abstract/10.1055/s-2007-979527

  • Henderson, L., et al. “St John’s wort (Hypericum perforatum): drug interactions and clinical outcomes.” British journal of clinical pharmacology 54.4 (2002): 349-356.

    bpspubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1046/j.1365-2125.2002.01683.x

  • Mannel, Marcus. “Drug interactions with St John’s wort.” Drug safety 27.11 (2004): 773-797.

    link.springer.com/article/10.2165/00002018-200427110-00003

  • Hoban, Claire L., Roger W. Byard, and Ian F. Musgrave. “A comparison of patterns of spontaneous adverse drug reaction reporting with St. John’s Wort and fluoxetine during the period 2000–2013.” Clinical and Experimental Pharmacology and Physiology 42.7 (2015): 747-751.

    onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/1440-1681.12424

  • Karliova, Marc, et al. “Interaction of Hypericum perforatum (St. John’s wort) with cyclosporin A metabolism in a patient after liver transplantation.” Journal of hepatology 33.5 (2000): 853-855.

    www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0168827800803219

  • Belwal, Tarun, et al. “St. John’s Wort (Hypericum perforatum).” Nonvitamin and Nonmineral Nutritional Supplements . Academic Press, 2019. 415-432.

    www.sciencedirect.com/science/article/pii/B9780128124918000564

  • Milić, Nataša, et al. “Warfarin interactions with medicinal herbs.” Natural product communications 9.8 (2014): 1934578X1400900835.

    journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/1934578X1400900835