Hoe lang kun je overleven zonder voedsel?

Het is één ding om te vasten. En nog een om te verhongeren. Het recente hartverscheurende reddingsverhaal van de jongens van het voetbalteam en hun coach die negen dagen vastzaten in een grot in Thailand zonder voedsel of zoet water is een gruwelijk maar typisch voorbeeld van honger. Politieke leiders, zoals Mahatma Gandhi, waren verschillende keren in hongerstakingen gegaan om de vrede en eenheid te herstellen.

Het is keer op keer bewezen dat mensen een bepaalde periode zonder voedsel kunnen overleven. Maar het uitrekken van die periode kan levensbedreigend zijn. Wat is de drempel? Hoe lang kun je overleven zonder voedsel? Wat gebeurt er met je lichaam als je langere tijd niet eet? Wat zijn de psychologische gevolgen ? Blijf lezen om daar alles over te weten te komen.

Hoe lang kun je overleven zonder voedsel?

Shutterstock

Mensen kunnen ongeveer 8-21 dagen zonder voedsel overleven (1). Volgens Whitney Linsenmeyer, Ph.D., RD, "zou de overlevingstijd afhangen van verschillende factoren, zoals aanvankelijke hydratatietoestand, lichaamsgrootte, vetvrije massa, vetmassa, metabolisme en elke fysieke activiteit."

Om ethische redenen zijn de effecten van uithongering op mensen niet onderzocht. De enige informatie die we hebben over hoe lang mensen kunnen overleven zonder voedsel, is afkomstig van verschillende hongerstakingen en hongersnoden. Of het nu aan jezelf is opgelegd of gedwongen (martelingen in oorlogstijd), de hongerdrempel verschilt van persoon tot persoon.

In 1981 bijvoorbeeld gingen leden van het Ierse Republikeinse Leger (IRA), die in Engeland gevangen zaten, in hongerstaking onder leiding van de IRA-commandant, Bobby Sands. De gevangenen dronken kleine hoeveelheden water, maar aten geen voedsel. Sands stierf op de 66ste dag. Thomas McElwee was de langste die de hongerstaking overleefde (73 dagen).

Dit brengt ons bij de volgende vraag. Waarom varieert de tijd? Laten we het uitzoeken.

Waarom varieert de overlevingstijd?

Shutterstock

Het aantal varieert omdat een aantal factoren - zoals lichaamssamenstelling, stofwisseling, beschikbaarheid van water, activiteitsniveaus en BMI - een grote rol spelen.

Bijvoorbeeld, vrouwen hebben meer vet in hun lichaam in vergelijking met mannen. Daarom hebben vrouwen

Verhongering kan ook uw psychologie beïnvloeden. Dit is wat er kan gebeuren.

Psychologische gevolgen van verhongering

• Depressie
• PTSD (posttraumatische stressstoornis)
• Hallucinaties
• Beperkt denken
• Ongerustheid
• Verminderd cognitief vermogen

Dit brengt ons bij een brandende vraag, een zorg die moet worden aangepakt in de reikwijdte van dit artikel: moet je verhongeren om af te vallen?

Moet je verhongeren om af te vallen?

Nooit! Verhonger niet om af te vallen. De "hongersnoodmodus" waarnaar uw metabolisme verschuift, kan ervoor zorgen dat u aankomt in plaats van u te helpen het te verliezen. De hongersnoodmodus zorgt ervoor dat uw metabolisme vertraagt, en wat u ook eet, wordt opgeslagen als vet.

Bovendien zijn er andere manieren om af te vallen. Er zijn andere manieren om snel af te vallen die u kunt volgen voor een aankomend evenement. Ik raad je ten zeerste aan om je levensstijl te veranderen, zodat je altijd fit bent en niet hoeft te zoeken naar manieren om snel af te vallen.

Gevolgtrekking

Overleving zit in onze genen. Dat is de reden waarom de kinderen en hun coach, die vastzaten in de grot van Thailand, konden overleven zonder voedsel of drinkwater. Maar het gebruik ervan als middel om af te vallen mag nooit worden beoefend. Zelfs politici bereiden zich een week of twee voor voordat ze in hongerstaking gaan - en ze worden voortdurend gecontroleerd door artsen.

Laat ons je mening weten over overleven zonder voedsel in de comments hieronder. Wees voorzichtig!

Referenties

1. "Overlevingstijd zonder eten en drinken" Archiv für Kriminologie, US National Library of Medicine.
2. "De biologie van menselijke honger: enkele nieuwe inzichten" British Nutrition Foundation.
3. "Gewichtsverlies zal veel sneller zijn bij mager dan bij zwaarlijvige hongerstakers" British Medical Journal, US National Library of Medicine.