Hoe waterstofperoxide te gebruiken voor ringworms

Schimmelinfecties komen vrij veel voor, en veel mensen hebben ermee te maken gehad. Infecties als gevolg van schimmels zijn van verschillende soorten en tasten verschillende delen van het menselijk lichaam aan. Van alle schimmelinfecties komt ringworminfectie het meest voor.

In dit artikel wordt uitgebreid ingegaan op de ringworminfectie en hoe men waterstofperoxide kan gebruiken om deze infectie te behandelen.

Wat is een ringworminfectie?

Dermatofytose, algemeen bekend als ringworm, is een schimmelinfectie. Het tast verschillende delen van het lichaam aan, zoals de hoofdhuid, benen, teennagels en vingernagels (1). Ringworm is een besmettelijke infectie en kan zich gemakkelijk van persoon tot persoon verspreiden.

In sommige gevallen kan ringworminfectie worden opgelopen door dieren. Huisdieren, zoals katten, honden of cavia's, kunnen drager zijn van deze infectie (2).

Na het oplopen van de infectie kan men rode en jeukende plekken op de huid zien. Deze pleisters zien er ringachtig uit. Krassen is niet de beste oplossing, omdat het de infectie kan verspreiden. Als deze infectie in eerste instantie niet wordt behandeld, kan deze terugkeren. Dit is waar waterstofperoxide kan helpen.

Doodt waterstofperoxide schimmel?

Waterstofperoxide heeft antibacteriële, fungicide en sporicide eigenschappen (3). Deze eigenschappen kunnen helpen bij het desinfecteren van het getroffen gebied en het voorkomen van de verspreiding van infecties.

Waterstofperoxide kan bij regelmatig gebruik helpen bij het elimineren van ringworminfectie. De behandelingsperiode kan variëren afhankelijk van de ernst van de zaak.

Hoe waterstofperoxide te gebruiken om ringwormen te behandelen

Zoals eerder vermeld, is waterstofperoxide een gemakkelijk verkrijgbare formulering. U kunt het gemakkelijk bij een plaatselijke apotheek kopen. Het is ook een goedkope maar effectieve methode om ringworminfectie te behandelen.

Een bezoek aan uw dichtstbijzijnde apotheek zal u laten zien dat waterstofperoxide in verschillende sterktes verkrijgbaar is. Voor de behandeling van ringworms heeft u mogelijk een oplossing van 3% nodig.

Om waterstofperoxide toe te dienen, heb je een steriel watje nodig. Verdun de oplossing volgens de gevoeligheid van uw huid. Raadpleeg uw arts om te weten hoeveel u nodig heeft om de oplossing te verdunnen. Week een watje in de verdunde oplossing. Breng dit aan op het geïnfecteerde gebied en laat het een tijdje intrekken. U mag dit een paar keer per dag doen totdat u de ringworminfectie ziet verdwijnen.

Opmerking: waterstofperoxide kan lichte huidirritatie veroorzaken. Het kan ook een prikkelend gevoel op het huidoppervlak veroorzaken. Als u een gevoelige huid heeft, kunt u een klein ongemak ervaren. In sommige gevallen kan het gebruik van een grotere hoeveelheid van de oplossing ervoor zorgen dat de huid in het aangetaste gebied korte tijd een beetje wit wordt. Zorg er daarom voor dat u met uw arts praat voordat u deze remedie gebruikt.

Laten we enkele alternatieve remedies onderzoeken die kunnen worden gebruikt om ringworm te behandelen.

Helpt Neosporin bij ringworm?

Neosporin is een antibiotische zalf die wordt gebruikt om kleine huidletsels te behandelen. Hoewel er geen significant onderzoek is dat neosporine in verband brengt met de behandeling van ringworm, wordt aangenomen dat neosporine de ringworminfectie in een vroeg stadium kan helpen bestrijden.

Naast Neosporin kunt u Miconazol gebruiken, een andere schimmelwerende zalf om ringworm te behandelen (4).

Andere alternatieven voor de behandeling van ringworm

• Gebruik een schimmelwerende shampoo om je hoofdhuid grondig te reinigen (5).
• Reinig uw handen en vingernagels grondig met antibacteriële zeep.
• Als u een infectie heeft opgelopen, laat het besmette gebied dan ademen door het niet te bedekken met strakke kleding.
• Zorg ervoor dat uw dekens gewassen en schoongemaakt blijven.
• Neem een ​​douche na het sporten of sporten.
• Deel geen kleding, handdoeken of lakens met de besmette persoon.
• Verander uw sokken en ondergoed dagelijks. Trek sokken pas aan nadat u uw voeten hebt gewassen en volledig hebt gedroogd.
• U kunt een antischimmelzalf, crème of lotion op recept gebruiken (6).

Dit waren een paar alternatieve opties die ringworm kunnen behandelen. Als uw symptomen aanhouden, moet u onmiddellijk medische hulp zoeken. Hoewel ringworm een ​​veel voorkomende huidinfectie is, is het belangrijk om snel actie te ondernemen om verspreiding van de infectie te voorkomen. Volg de tips die in het artikel worden genoemd om toekomstige infecties te voorkomen.

6 bronnen

Stylecraze hanteert strikte inkooprichtlijnen en vertrouwt op collegiaal getoetste studies, academische onderzoeksinstellingen en medische verenigingen. We vermijden het gebruik van tertiaire verwijzingen. U kunt meer lezen over hoe we ervoor zorgen dat onze inhoud nauwkeurig en actueel is door ons redactionele beleid te lezen.

• Weitzman, I en RC Summerbell. "De dermatofyten." Clinical microbiology beoordelingen vol. 8,2 (1995): 240-59.

  www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC172857/

• Pasquetti, Mario et al. "Infectie door Microsporum canis bij pediatrische patiënten: een veterinair perspectief." Veterinary sciences vol. 4,3 46.

  www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5644651/

• Baldry, MGC "De bacteriedodende, fungicide en sporicide eigenschappen van waterstofperoxide en perazijnzuur." Journal of Applied Bacteriology 54.3 (1983): 417-423.

  www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6409877

• Rotta, Inajara, et al. "Werkzaamheid van lokale antischimmelmiddelen bij verschillende dermatomycosen: een systematische review met meta-analyse." Revista da Associação Médica Brasileira (Engelse editie) 58.3 (2012): 308-318.

  www.scielo.br/scielo.php?pid=S0104-42302012000300010&script=sci_arttext&tlng=en

• Fuller, LC et al. "Diagnose en behandeling van ringworm op de hoofdhuid." BMJ (Clinical research red.) Vol. 326,7388 (2003): 539-41.

  www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1125423/

• Jain, Neetu en Meenakshi Sharma. "Antimycoticum met een breed spectrum voor de behandeling van ringworminfectie bij mensen." Actuele wetenschap 85.1 (2003): 30-34.

  www.jstor.org/stable/24107708?seq=1